Uit welke richting je ook komt, Brisighella herken je direct aan de drie rotsformaties die het profiel van het stadje bepalen en als wachters uittorenen boven de groene Valle del Lamone. Op de scherpe rotspunt waarop nu de Torre dell’Orologio staat begon de geschiedenis van Brisighella, toen een condottiere in de 12e eeuw hier een verdedigingswerk bouwde. De huidige toren met klok heeft niet echt een duidelijke functie, hij hoort niet bij een kerk of zo, maar de klim naar boven is de spierpijn en het zweet alleszins waard, want op het topje word je getrakteerd op een magnifiek uitzicht over het stadje en de verre omgeving.
Op een andere verhoging, slechts tweehonderd meter verderop, liet Manfred, heer van Faenza, een paar decennia later ook een kasteel bouwen. Na verschillende uitbreidingen gaven de Venetianen het in 1508 zijn huidige vorm. De republiek Venetië was niet kleingeestig, want meteen daarna werd Brisighella cadeau gedaan aan de Kerkelijke Staat. Zo ging dat in die tijd. De Rocca Manfrediana, zoals hij genoemd wordt, is vrij recent gerestaureerd en biedt sindsdien onderdak aan het Museo dell’uomo e del gesso, dat een beeld geeft van de eeuwenlange exploitatie van krijtgrotten en –groeves in de streek. De Rocca is ook middelpunt van het Festa Medievale dat jaarlijks in juni plaatsvindt. In het hele stadje komt dan het middeleeuws verleden tot leven in de vorm van oude ambachten, het boerenleven, muziek, klederdrachten en ruiterduels.
De meest opvallende en ook best wel unieke attractie in het centrum van Brisighella is de Via del Borgo, een tunnelachtige verhoogde en overdekte straat met halfronde openingen aan de buitenzijde. Oorspronkelijk was deze doorgang een onderdeel van de verdedigingswerken van Brisighella, maar later werden er stallen en winkels gevestigd. De straat wordt ook Via degli Asini genoemd, een naam die verwijst naar de lastezels die hier vroeger passeerden voor het transport van het materiaal uit de krijtgroeven. De kleurige buitengevels van de huizen ‘boven’ de straat zijn een feest voor het oog.
Brisighella is een fijn plaatsje om te wandelen. Naar de kastelen, over het hooggelegen pad dat langs het Santuario di Monticino voert, en door de straten en steegjes van het centrum. Aan bars, terrassen en restaurantjes is geen gebrek.
Bijzonder is ook de even buiten Brisighella gelegen Pieve del Thò, een romaanse kerk, die officieel San Giovanni in Ottavo heet. Ottavo, omdat hij ligt bij de achtste mijlpaal van de Romeinse weg die vanuit Faenza naar Toscane liep. Aan de oprichting van de kerk, in de vijfde eeuw, is de naam van Galla Placidia verbonden, dochter van keizer Theodosius. Dat zou best kunnen, want Ravenna, haar favoriete verblijfplaats en ook de stad waarin zij begraven zou zijn in het beroemde naar haar vernoemde mausoleum, ligt hier niet ver vandaan. De zuilen en kapitelen langs het middenschip van de kerk zijn waarschijnlijk afkomstig van een Romeinse tempel en voeren je in gedachten voor een moment ver terug in de tijd.
Comentarios